پس از مدتها دوباره جمعه ی گذشته گذارم به مدرسه ی هنرهای زیبای پاریس افتاد، به جهت استفاده از کتابخانه ی مدرسه ی معماری پاریس مالاکه، که همسایه ی هنرهای زیباست.
این حیاط مرکزی هنرهای زیبای پاریس را دوست میدارم. برای رفتن به کتابخانه معماری باید از این حیاط گذر کرد.
دورش طاقی های زیبایی دارد و بین طاقی ها هم مجسمه های زیادی قرار دارد که اغلب سرها و دست و پاهایشان کنده شده است.
خارج از این حیاط مرکزی، هنرهای زیبا یک ساختمان اصلی دارد که ورودی کتابخانه و مرکز اسناد هنرهای زیبا و آتلیه ها و کارگاه های تایپوگرافی هم همان است. یک مجسمه کنار ورودی آن ساختمان بود که خیلی بزرگ بود و با جزئیات پیکرتراشی شده بود. پیکر مردی برهنه ی نشسته بود که البته سر و دست ها و پاهایش کنده شده بود و آنچه از اندام های متصل به بدن در این مجسمه باقی مانده بود، بیضه هایش بود که اتفاقا با دقت زیادی تراشیده شده بود.
البته عکس بالا، از همان حیاط مجسمه هاست که مجسمه هایش کوچکترند و جزئیات شرم و حیایشان کمتر :)
این حیاط مرکزی هنرهای زیبای پاریس را دوست میدارم. برای رفتن به کتابخانه معماری باید از این حیاط گذر کرد.
دورش طاقی های زیبایی دارد و بین طاقی ها هم مجسمه های زیادی قرار دارد که اغلب سرها و دست و پاهایشان کنده شده است.
خارج از این حیاط مرکزی، هنرهای زیبا یک ساختمان اصلی دارد که ورودی کتابخانه و مرکز اسناد هنرهای زیبا و آتلیه ها و کارگاه های تایپوگرافی هم همان است. یک مجسمه کنار ورودی آن ساختمان بود که خیلی بزرگ بود و با جزئیات پیکرتراشی شده بود. پیکر مردی برهنه ی نشسته بود که البته سر و دست ها و پاهایش کنده شده بود و آنچه از اندام های متصل به بدن در این مجسمه باقی مانده بود، بیضه هایش بود که اتفاقا با دقت زیادی تراشیده شده بود.
البته عکس بالا، از همان حیاط مجسمه هاست که مجسمه هایش کوچکترند و جزئیات شرم و حیایشان کمتر :)
0 نظرات:
Post a Comment